۹ ماه

امروز یکشنبه 31 فروردین ماه 1399 خورشیدی هست، اگه به طور دقیق بخوام حساب کنم 57 امین روز قرنظینه حساب میشه، دلیل قرنظینه بیماری واگیردار کروناست که از دی ماه سال قبل وارد ایران شد اما مسئولین این مملکت تا اسفندماه اعلام قرنطینگی نکردند؛ دستشون درد نکنه خودمون خواستیم اینجوری زندگی کنیم به هر حال کاریش نمیشه کرد. منم از ششم اسفند نرفتم سرکار از شدت این حجم از بی برنامگی واقعن کلافه شدم البته خودمو مشغول کرذم به یه سری امور ولی خب وقتی سرکار نمیری دلت انگار میگیره از بی فعالیتی ... بگذریمچقدر دلم پر میکشه واسه این صفحه و دوستان قدیمیم که فک کنم جز خودم کسی نمونده از سال 91 مشغولم و الان سال 99 هستیم ... حیف چه زود پیر شدم، دلم پر میکشه یبار دیگه حتی بیان تو صفحم کامنت بذارن آپم بدو بیا خخخ ولی اثری از هیچکس جز خودم نیست که نیست :)نمیدونم تا کی قراره این قرنطینگی ادامه داشته باشه ولی امیدوارم هرچه زودتر تموم شه چون واقعن مغزم دیگه نمیکشه تحمل کنم این وضع بی برنامه رو ... امسال بخاطر قرنطینه بودن نتونستم واسه بانو حمیرا تولد بگیرم خیلی حالم گرفته بود اصلن نمیدونم چجوری احساسمو بگم انگار وارد یه جایی شدم و یه چیزیو میدونم ولی زبونم بند اومده و نمیتونم حرفی بزنم در این حد ... حالا بگذریم بازمهوای این روزام به شدت عالیه بارون پشت بارون حالا اگه قرنطینه نبود قطعن این موقع از سال از شدت گرما آب پز میشدیم :)به هر حال امیدوارم زودتر تموم شه این داستان که اگه تموم نشه قطعن من تموم میشم #عشق #حمیرا #پسری_پر_از_آرزو #آرمان ۹ ماه...